Η δήμαρχος Katja Dörner εντυπωσιάστηκε από τη λεπτομέρεια και τη φροντίδα που δόθηκε για την αποκατάσταση του οργάνου και υπενθύμισε τη στενή συνεργασία μεταξύ της ομοσπονδιακής πόλης της Βόννης και της εδραιωμένης εταιρείας Johannes Klais Orgelbau GmbH & Co. KG, οι οποίες συνεργάζονται σε μεγάλη κλίμακα για το όργανο συναυλιών της Beethovenhalle για τρίτη φορά: "Η Βόννη σημαίνει Μπετόβεν. Και η μουσική παίζει σημαντικό ρόλο στη Βόννη. Εκτός από τον Μπετόβεν, είναι επίσης εταιρείες όπως η παραδοσιακή εταιρεία κατασκευής οργάνων Klais που έχουν συνδέσει τη Βόννη με τη μουσική σε όλο τον κόσμο. Εδώ και περίπου 150 χρόνια, η εταιρεία Klais έχει την έδρα και το εργαστήριό της όχι μακριά από εδώ, στην Kölnstraße, όπου κατασκευάζει με εντυπωσιακή δεξιοτεχνία όργανα για αίθουσες συναυλιών και εκκλησίες σε όλες τις ηπείρους του κόσμου. Μέσω αυτών των οργάνων, ένα κομμάτι της Βόννης μπορεί πάντα να βρεθεί σε όλο τον κόσμο".

Η εταιρεία Klais συνοδεύει, συντηρεί και συντηρεί τα όργανά της εδώ και δεκαετίες. Ένα από αυτά είναι το όργανο της Beethovenhalle, το οποίο έφυγε από το εργαστήριο το 1959, πριν από 66 χρόνια, και σήμερα βρίσκεται στη Μεγάλη Αίθουσα της Beethovenhalle, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από το σημείο όπου κατασκευάστηκε. Αυτή η σύνδεση κλείνει τον κύκλο από τη δημιουργία της Beethovenhalle μέχρι την επαναλειτουργία της μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση. "Χαίρομαι που θα μπορέσουμε να βιώσουμε ξανά τον εντυπωσιακό ήχο του οργάνου".

Ο Philipp Klais, δισέγγονος του ιδρυτή της εταιρείας κατασκευής οργάνων Klais και σημερινός διευθυντής της εταιρείας, προσθέτει: "Είμαστε πολύ ευγνώμονες που έχουμε ζήτηση ως εργαστήριο κατασκευής οργάνων για έργα σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, η Βόννη είναι και παραμένει το σπίτι μας. Επομένως, είναι ακόμη πιο υπέροχο να μας εμπιστεύονται να πραγματοποιήσουμε την ανακαίνιση αυτού του οργάνου στο εργαστήριό μας περισσότερα από 65 χρόνια μετά την κατασκευή του. Αφού ελήφθη η απόφαση να διατηρηθεί αυτή η αίθουσα συναυλιών σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτη ως μνημείο της αρχιτεκτονικής των τελών της δεκαετίας του 1950, ήταν προφανής επιλογή να παραμείνει και το εσωτερικό όργανο σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτο ως μνημείο του ήχου και της αρχιτεκτονικής της ίδιας περιόδου. Με μεγάλο σεβασμό αντιμετωπίζουμε τώρα το έργο της ανανέωσης του μέλους της οικογένειας του οργάνου στο Vedel μας. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο;"

Τον Ιούλιο του 1958, μετά από εκτεταμένες προετοιμασίες και διαβουλεύσεις με τον αρχιτέκτονα της Beethovenhalle, Siegfried Wolske, ανατέθηκε στην εταιρεία Orgelbau Klais, που ιδρύθηκε στη Βόννη το 1882 από τον Johannes Klais (Sr.), η σύμβαση "για την προμήθεια και εγκατάσταση ενός νέου οργάνου με 67 στάσεις και κόστος 208.850 γερμανικών μάρκων". Σύμφωνα με τα τότε σχέδια, το όργανο έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε 13 μήνες - χρονικό διάστημα σχεδόν αδιανόητο με την ακριβή δεξιοτεχνία που χαρακτηρίζει την κατασκευή οργάνων. Όμως ο Klais τήρησε το χρονοδιάγραμμα. Το γεγονός ότι το όργανο μπόρεσε να εγκαινιαστεί μόλις στις 21 Ιανουαρίου 1960, τέσσερις μήνες μετά τα μεγάλα εγκαίνια της Beethovenhalle, οφειλόταν στα ίδια ακριβώς εγκαίνια. Το πολυάσχολο πρόγραμμα προβών και ο πλούτος των εκδηλώσεων που έλαβαν χώρα στην Beethovenhalle από τον Σεπτέμβριο του 1959 και μετά, κατέστησαν αδύνατο για τους οργανοποιούς να εργαστούν "εν ειρήνη" με την πραγματική έννοια του όρου, με αποτέλεσμα το voicing, η τονική διαμόρφωση των σωλήνων του οργάνου, να ολοκληρωθεί μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα.

Ο λόγος για τη δεύτερη συνεργασία ήταν μια μάλλον θλιβερή περίσταση. Το εκκλησιαστικό όργανο είχε επίσης υποστεί ζημιές από πυρκαγιά στη σκηνή της Beethovenhalle το 1983. Ευτυχώς, το ηχείο και οι πολύτιμες σωληνώσεις δεν υπέστησαν ζημιές, αλλά έπρεπε να επισκευαστούν οι έμμεσες ζημιές που προκλήθηκαν από το νερό κατάσβεσης και την προσβολή από χλωριούχα άλατα, οι οποίες επηρέασαν τα ξύλινα πνευστά, την κονσόλα και τις μηχανικές και ηλεκτρονικές δράσεις. Και εδώ ο Klais ήταν στη διάθεσή σας για την επισκευή του οργάνου.

Με την τρίτη συνεργασία που βρίσκεται σε εξέλιξη, η απαραίτητη ηρεμία και ησυχία στην αίθουσα Beethovenhalle δεν είναι και πάλι δεδομένη. Ωστόσο, σε αντίθεση με 66 και 42 χρόνια πριν, τώρα δεν πρόκειται για την ανοικοδόμηση ή τη διάσωση του οργάνου, αλλά για τον καθαρισμό και την αποκατάστασή του. Για πολλά χρόνια, το όργανο, το οποίο βρίσκεται σε περίοπτη θέση στη σκηνή της Μεγάλης Αίθουσας, ήταν τυλιγμένο και προστατευμένο από παχιά ξύλινα τοιχώματα, τα οποία στήθηκαν προσεκτικά γύρω από το πολύτιμο όργανο από τον ίδιο τον Klais κατά την έναρξη των εργασιών αποκατάστασης και τώρα έχουν αποσυναρμολογηθεί μόνο από τους επαγγελματίες για να μην αναλάβουν κανένα κίνδυνο.

Ο ένας σωλήνας μετά τον άλλο αφαιρούνται τώρα, αποθηκεύονται σε συρτάρια και ράφια και μεταφέρονται στην αίθουσα μουσικής δωματίου δίπλα στην αίθουσα για να καθαριστούν και να αποκατασταθούν ξεχωριστά. Μόνο η μακρύτερη από αυτές, με μήκος 16 πόδια (= περίπου πέντε μέτρα), θα παραμείνει στην αίθουσα - απλά δεν χωράει σε κανένα άλλο δωμάτιο. Η αίθουσα μουσικής δωματίου θα είναι τώρα το υπαίθριο εργαστήριο του Klais στη Βόννη για μερικές εβδομάδες. Ταυτόχρονα, ο ξυλουργός ολοκληρώνει τον ξύλινο συρόμενο τοίχο στη σκηνή, ο οποίος θα παρέχει θέα στο όργανο όποτε αυτό χρησιμοποιείται.

Στις αρχές Μαΐου, όταν η Ορχήστρα Μπετόβεν θα υποστηρίζει την ακουστική προσαρμογή της αίθουσας συναυλιών με τις πρόβες της στο χώρο, θα επανατοποθετηθούν επίσης οι σωλήνες και θα ανακαινιστούν η μηχανική και τα ηλεκτρονικά του οργάνου, έτσι ώστε από το καλοκαίρι να ισχύει επιτέλους: "Αίθουσα έτοιμη - όργανο εγκατεστημένο - ησυχία και ηρεμία παρακαλώ!". Αυτή τη φορά, τίποτα δεν θα πρέπει να μπει εμπόδιο και το τελευταίο στάδιο της κατασκευής του οργάνου, το voicing, θα πρέπει να ολοκληρωθεί με την απαραίτητη ηρεμία και προσοχή για την επαναλειτουργία.

Μετά τον καθαρισμό και την αποκατάσταση, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκκλησιαστικού οργάνου στην αίθουσα Beethovenhalle μπορούν να ξαναγίνουν γνωστά. Η κατασκευή του και ο ηχητικός και οπτικός σχεδιασμός του αποτελούν κοινή εργασία των κατασκευαστών του οργάνου, του αρχιτέκτονα Wolske και δύο ειδικών συμβούλων από την Κρατική Μουσική Ακαδημία της Κολωνίας. Το όργανο χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι διαθέτει όχι μόνο μια σταθερή κονσόλα με μηχανική δράση, αλλά και μια κινητή δεύτερη, αμιγώς ηλεκτρική κονσόλα για παίξιμο σε ορχήστρα.

Ο σχεδιασμός της πρόσοψης του οργάνου (η πρόσοψη) ανάγεται στη δημιουργική διαδικασία σχεδιασμού μεταξύ του αρχιτέκτονα Siegfried Wolske και του Josef Schäfer, του υπαλλήλου της εταιρείας Klais που ήταν κυρίως υπεύθυνος για το όργανο της Beethovenhalle. Πολυάριθμα σκίτσα σχεδιασμού στο αρχείο της Klais μαρτυρούν μέχρι σήμερα αυτή την ανταλλαγή απόψεων. Για παράδειγμα, αντί για ψευδάργυρο χρησιμοποιήθηκαν κασσίτερος και χαλκός για τους μεγάλους σωλήνες της πρόσοψης και δημιουργήθηκαν ειδικοί χρωματικοί τόνοι στους σωλήνες με φλόγα του χαλκού. Το όργανο από το δάπεδο μέχρι την οροφή είναι επίσης ενσωματωμένο στη χαρακτηριστική ξύλινη επένδυση της αίθουσας από ιαπωνικό ξύλο Sen, έτσι ώστε η αρχιτεκτονική και το όργανο να εισέρχονται σε έναν δημιουργικό διάλογο και να αλληλοσυμπληρώνονται.

• Τέσσερα εγχειρίδια
• 68 στάσεις
• Εύρος χειροκίνητων οργάνων: C-a3 = 58 νότες
• Εύρος πεντάλ: C-g1 = 32 νότες
• Σεντούκια ολίσθησης
• Μηχανική και ηλεκτρική δράση πλήκτρων
• Ηλεκτρική εγγραφή