Τα πρώτα σημάδια της ασθένειας εμφανίζονται συνήθως δύο έως τέσσερις ημέρες μετά τη μόλυνση και η περίοδος επώασης μπορεί να φθάσει τις δέκα ημέρες. Μετά τα πρώτα συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, εμφανίζονται ξαφνικά έντονοι πονοκέφαλοι, υψηλός πυρετός, ναυτία, ζάλη και ευαισθησία στο φως. Η κυκλοφορική ανεπάρκεια και οι αιμορραγίες από σημεία μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε λίγες ώρες. Ένα τυπικό σημείο της μηνιγγίτιδας είναι η επώδυνη δυσκαμψία στον αυχένα. Το αίσθημα της ασθένειας είναι πολύ έντονο.

Στα βρέφη και τα μικρά παιδιά, η δυσκαμψία του αυχένα μπορεί να απουσιάζει. Κλαίνε έντονα, κάνουν εμετό, έχουν υψηλό πυρετό, είναι ανήσυχα ή απαθή.

Τα βακτήρια μεταδίδονται συνηθέστερα ως μόλυνση με σταγονίδια, π.χ. με βήχα, φτέρνισμα ή φιλιά. Έξω από το σώμα, τα βακτήρια πεθαίνουν γρήγορα.

Ποιος κινδυνεύει ιδιαίτερα;
Οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί από μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο. Ωστόσο, προσβάλλει συχνότερα τα μωρά κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, τα μικρά παιδιά ή τους εφήβους.

Οι στενές επαφές που ζουν στο ίδιο νοικοκυριό με άτομα που πάσχουν από τη νόσο έχουν αυξημένο κίνδυνο να προσβληθούν από μηνιγγιτιδοκοκκική λοίμωξη. Στενοί φίλοι και τακτικοί γείτονες στο σχολείο, παιδιά στην ίδια ομάδα νηπιαγωγείου, συνάδελφοι στην εργασία, ερωτικοί σύντροφοι ή άλλοι στενοί φροντιστές μπορεί επίσης να διατρέχουν κίνδυνο.

Η υπηρεσία δημόσιας υγείας θα εντοπίσει και θα ενημερώσει επίσης τον κύκλο των στενών επαφών το Σαββατοκύριακο, καθώς εδώ είναι σημαντική η έγκαιρη προστασία με αντιβιοτικό. Αυτό μπορεί να αποτρέψει την ασθένεια ατόμων που έχουν ήδη μολυνθεί και να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο μετάδοσης σε άλλους.

Ο τύπος του παθογόνου προσδιορίζεται στο μολυσμένο άτομο. Αφού προσδιοριστεί αυτός, συνιστάται επίσης ο εμβολιασμός. Στη Γερμανία διατίθενται διάφορα εμβόλια για διάφορα μηνιγγιτιδοκοκκικά παθογόνα.