Η χρησιμοποίηση της χωρητικότητας του τελεφερίκ υπολογίστηκε με τη χρήση της  τυποποιημένης αξιολόγησης. Μια σταθερή μέθοδος υπολογισμού καθορίζεται στις οδηγίες για την εν λόγω αξιολόγηση.

Η αναμενόμενη ζήτηση μεταφορών προσδιορίστηκε με τη χρήση του μοντέλου μεταφορών της Βόννης για τον ορίζοντα πρόβλεψης του 2030. Για το σκοπό αυτό, χαρτογραφήθηκαν όλες οι δομές, όπως κάτοικοι, εργαζόμενοι (όχι μόνο στην περιοχή του ΟΗΕ και στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο), μαθητές, φοιτητές κ.λπ. για την πόλη της Βόννης, την περιοχή Rhein-Sieg και τη γύρω περιοχή, βαθμονομήθηκαν με βάση τον αριθμό των επιβατών και ελέγχθηκαν ως προς την αξιοπιστία τους με τη βοήθεια άλλων στατιστικών στοιχείων. Η αναμενόμενη κυκλοφοριακή κατάσταση υπολογίζεται για τον ορίζοντα πρόβλεψης του 2030 μαζί με όλες τις αλλαγές που έχουν προγραμματιστεί στη Βόννη μέχρι τότε. Με βάση αυτό, μπορούν να εξαχθούν οι μελλοντικές επιπτώσεις στην κυκλοφορία λόγω του τελεφερίκ.

Όλες οι αποφάσεις σχεδιασμού των μεταφορών λαμβάνονται επί του παρόντος με τη ρεαλιστική παραδοχή ότι οι συνθήκες κυκλοφορίας θα "ομαλοποιηθούν" και πάλι μετά την πανδημία, δηλαδή ότι μπορεί να αναμένεται επιστροφή στους παλιούς τρόπους εργασίας και, συνεπώς, στους τρόπους μετάβασης στην εργασία. Αυτό ισχύει και για άλλες τυποποιημένες διαδικασίες, όπως αυτή για το σύστημα ελαφρών σιδηροδρόμων του Niederkassel, καθώς και για τις σκέψεις της Deutsche Bahn AG ή του Συνδέσμου Μεταφορών Ρήνου-Σιγκ (VRS) για την ανάπτυξη των τοπικών σιδηροδρομικών επιβατικών μεταφορών στην περιοχή Κολωνίας-Βόννης. Ακόμα και αν το ποσοστό των ατόμων που εργάζονται από το σπίτι είναι ελαφρώς υψηλότερο, τα ομαδοποιημένα μέτρα στο πλαίσιο της μεταβατικής διαδικασίας μεταφορών θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη χρήση των δημόσιων μεταφορών - και επομένως σε μια τάση αύξησης του αριθμού των επιβατών.

Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του τελεφερίκ είναι ότι υπάρχουν πάντα οχήματα έτοιμα για επιβίβαση σε κάθε σταθμό. Ο διαθέσιμος χώρος ρυθμίζεται από την ταχύτητα και τον αριθμό των αναρτημένων καμπινών και η συχνότητα υπολογίζεται με βάση αυτά: Το σχέδιο προβλέπει ότι μια νέα καμπίνα θα φτάνει στους σταθμούς κάθε 20 έως 24 δευτερόλεπτα και ότι το τελεφερίκ θα κινείται με ταχύτητα 6 μέτρων ανά δευτερόλεπτο (5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο σε περιόδους με λιγότερους επιβάτες). Οι επιβάτες ταξιδεύουν τότε για 16 ή 19 λεπτά στη διαδρομή από το Schießbergweg/Ramersdorf στο Venusberg.

Για την  τυποποιημένη αξιολόγηση αναπτύχθηκαν οι λεγόμενοι "έλεγχοι διαστασιολόγησης", οι οποίοι αναφέρονται στα τμήματα της διαδρομής με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Η ανάλυση αυτή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σύστημα προσφέρει επαρκή χωρητικότητα ακόμη και κατά την πρωινή ώρα αιχμής. Υπάρχουν επίσης υπολογισμοί για τους σταθμούς μετεπιβίβασης (UN Campus, Loki-Schmidt-Platz) σε περίπτωση ενδεχόμενου συνωστισμού κατά την περίοδο αιχμής. Επίσης, λήφθηκε υπόψη ότι είναι διαθέσιμες λιγότερες θέσεις λόγω της επιβίβασης ποδηλάτων και ότι οι καμπίνες μπορεί να είναι ήδη κατειλημμένες από επιβάτες από το Beuel. Το αποτέλεσμα: ο ενδεχόμενος συνωστισμός απομακρύνεται μετά από μόλις δύο λεπτά, ώστε να μην υπάρχουν μεγάλοι χρόνοι αναμονής.