- Picea orientalis
- Kaukaz, Azja Mniejsza
Rodzaj
Picea pochodzi od łacińskiego słowa picis i oznacza żywicę, smołę (świerk, sosna).
Zimozielone drzewo iglaste, około 50 gatunków, od 50-metrowych drzew do 50-centymetrowych małych drzew ozdobnych o różnych formach wzrostu, od karłowatych drzew rozłożonych płasko, kulistych, po wężowate i zwisające; od ciemnozielonego do niebieskiego koloru igieł. Może żyć do 600 lat.
Obszar występowania rozciąga się od Europy po koło podbiegunowe, Kaukaz, Azję Mniejszą i Chiny.
Wzrost: smukły, stożkowaty; pnie proste.
Igły są wiecznie zielone, kwadratowe w dwóch rzędach, skierowane do przodu, ciemnozielone, do dwóch centymetrów długości.
Kwiaty męskie i żeńskie są oddzielne na jednej roślinie; kwiaty męskie: owalno-czerwone, pylą na żółto; kwiaty żeńskie: wyprostowane, większe, fioletowo-czerwone, uskrzydlone nasiona.
Szyszki mają do 20 centymetrów długości i cztery centymetry grubości, opadające (w porównaniu do prawdziwych jodeł z rodzaju Abies, nie mylić z szyszkami pionowymi).
W Europie Środkowej jest to wytrzymałe i szybko rosnące drzewo, dlatego jest uprawiane w przemyśle leśnym na plantacjach w celu szybkiego wykorzystania drewna we wszystkich branżach.
Silnie zdziesiątkowana przez zmiany klimatyczne, podatna na wiatrołomy, o ograniczonej odporności na suszę, mszyce i korniki.
Informacje o gatunku
Picea orientalis = świerk orientalny, występujący w górach do 2100 m n.p.m. na Kaukazie i w Azji Mniejszej.
Wzrost: wąski, stożkowaty, o wysokości od 30 do 60 metrów i koronie o szerokości od sześciu do ośmiu metrów.
Kora: ciemnobrązowa, łuszcząca się kora
Liście: wiecznie zielone, ciemnozielone igły o długości od sześciu do ośmiu milimetrów
Kwiaty: kwiaty męskie jajowate, czerwone; kwiaty żeńskie o długości od 2 do 2,5 centymetra, fioletowe
Owoce: szyszki cylindryczne, o długości od pięciu do ośmiu centymetrów i grubości od dwóch do trzech centymetrów, fioletowe przed dojrzewaniem; dojrzałe: brązowe, opadające
Wykorzystanie drewna: wszystkie rodzaje rzemiosła, zieleń dekoracyjna