Τα σχέδια διατήρησης μνημείων διατυπώνουν τους στόχους και τις απαιτήσεις της διατήρησης των μνημείων. Περιλαμβάνουν επίσης απογραφή και ανάλυση από πλευράς ιστορίας του οικισμού, απεικονίζουν αρχιτεκτονικά και εδαφικά μνημεία, μνημειακές περιοχές, περιοχές προστασίας ανασκαφών και διατηρητέα κτίρια και περιέχουν μια ιδέα σχεδιασμού και δράσης για τον καθορισμό των στόχων και των μέτρων.

Το σχέδιο διατήρησης μνημείων είναι ένα άτυπο μέσο. Χρησιμεύει ως κατευθυντήρια γραμμή και βάση για τη λήψη αποφάσεων και μπορεί επίσης να δώσει το έναυσμα για τη δημιουργία μιας περιοχής μνημείου.

Σε αντίθεση με τον κατάλογο των μνημείων, το σχέδιο διατήρησης μνημείων δεν περιλαμβάνει μεμονωμένα μνημεία, αλλά μόνο περιοχές που είτε περιέχουν πολλά μνημεία ή/και κτίρια άξια διατήρησης είτε αποτελούν συνολικά μαρτυρίες αρχιτεκτονικής και αστικής ανάπτυξης.

Προκειμένου να διατηρηθεί ο αστικός χαρακτήρας μιας περιοχής, μπορεί να εκδοθεί επίσημα ένα καταστατικό διατήρησης σύμφωνα με το άρθρο 172 του γερμανικού οικοδομικού κώδικα. Στόχος είναι η διατήρηση περιοχών συνοικιών που χαρακτηρίζονται από μεγάλο αριθμό διατηρητέων κτιρίων, είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με άλλα ιστορικά ανεπτυγμένα οδοστρώματα και αστικά τοπία.

Σε γενικές γραμμές, τα κείμενα των καταστατικών περιέχουν μια περιγραφή της τοπικής και πραγματικής περιοχής εφαρμογής, συμπεριλαμβανομένης μιας απεικόνισης του σχεδίου και δηλώσεων σχετικά με το πεδίο προστασίας των αρχιτεκτονικών μνημείων, μεμονωμένων κτιρίων και συνόλων που είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αστικής ανάπτυξης.

Η κατεδάφιση, η μετατροπή ή η μετατροπή ενός κτιρίου πρέπει να επιτρέπεται στο πλαίσιο ενός καταστατικού διατήρησης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα καταστατικά διατήρησης αναφέρονται επίσης ως "δημοτική προστασία μνημείων". Ωστόσο, σε αντίθεση με τη διατήρηση ενός μεμονωμένου κτιρίου, οι εσωτερικές μετατροπές και μετατροπές εντός μιας περιοχής διατήρησης δεν απαιτούν άδεια.

Τα καταστατικά σχεδιασμού θέτουν ειδικές απαιτήσεις για τις μελλοντικές διαρθρωτικές αλλαγές στην περιοχή που καλύπτεται από τα καταστατικά. Στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι αυτές εντάσσονται αρμονικά στο υφιστάμενο αστικό τοπίο. Παραδείγματα των προδιαγραφών είναι η επιλογή των υλικών, η χειροτεχνία, τα χρώματα και τα σχήματα των κτιρίων, τα σχήματα των στεγών και τα υλικά των οροφών.

Καταστατικά σχεδιασμού υπάρχουν σήμερα για τις περιοχές Graurheindorf και Vilich.

Τα μέτρα αστικής ανάπλασης έχουν ως στόχο να λαμβάνουν υπόψη τις απαιτήσεις της προστασίας των μνημείων και, ως εκ τούτου, να διατηρούν, να ανανεώνουν και να αναπτύσσουν περαιτέρω τις γειτονιές και το σχεδιασμό του αστικού τοπίου και του τοπίου τους.

Ωστόσο, το επίκεντρο ενός μέτρου ανάπλασης είναι η εξάλειψη των υφιστάμενων πολεοδομικών προβλημάτων. Για το λόγο αυτό, μια περιοχή ανάπλασης ορίζεται προσωρινά μόνο για μέγιστη περίοδο 15 ετών. Στη Βόννη, υπάρχουν καταστατικά για τον επίσημο καθορισμό περιοχών ανάπλασης για τις περιοχές του κέντρου της Βόννης, Beuel-Mitte, Quartier am Rheinufer και Tannenbusch.

Οι κανονισμοί για τους μπροστινούς κήπους διέπουν το σχεδιασμό και τη συντήρηση των μπροστινών κήπων σε ολόκληρη την περιοχή τους. Μεταξύ άλλων, περιέχει δηλώσεις σχετικά με τις οχυρώσεις, τις περιφράξεις, τα αναχώματα και τις εκσκαφές.