- Quercus x turneri 'Pseudoturneri'
- Ευρώπη
Γένος
Quercus είναι η παλιά ρωμαϊκή ονομασία της βελανιδιάς.
Φυλλοβόλο (αλλά υπάρχουν και αειθαλή είδη), μεγάλο, ισχυρό, μακρόβιο δέντρο δρόμων, κήπων, πάρκων και δασών με έντονη επίδραση στη διαμόρφωση του τοπίου και συνολική οικολογική σημασία.
Οι βελανιδιές μπορούν να φτάσουν τα 1.000 χρόνια ζωής- στη Γερμανία υπάρχουν αρκετά δείγματα που είναι ηλικίας πολλών εκατοντάδων ετών. Πρόκειται για ένα εκτεταμένο γένος με περίπου 600 είδη, ευρέως διαδεδομένο στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, την Ασία, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική.
Στην ιστορία και τη λογοτεχνία, η δρυς είναι σταθερά εδραιωμένη ως δρυς της κρίσης και του τραγουδιού- οι Κέλτες, οι Γότθοι, οι γερμανικές φυλές και οι Ρωμαίοι τη λάτρευαν ως δέντρο αφιερωμένο στους θεούς. Οι γερμανικές φυλές την αφιέρωσαν στον θεό του κεραυνού Donar. Η βελανιδιά θεωρούνταν σύμβολο δύναμης και σθένους, το δέντρο του ανθρώπου. Το στεφάνι από φύλλα βελανιδιάς ήταν σύμβολο δύναμης και ισχύος, σημάδι νίκης.
Η βελανιδιά εκτιμήθηκε και εκτιμάται ως φαρμακευτικό φυτό με τανίνες και πικρές ουσίες. Λέγεται ότι έχει αντιφλεγμονώδεις, αιμοστατικές και μικροβιοκτόνες ιδιότητες.
Πληροφορίες για το είδος
Η Quercus x turneri "Pseudoturneri" προήλθε ως διασταύρωση μεταξύ της Quercus ilex (πουρνάρι) και της Quercus robur (πεντάφυλλη βελανιδιά) και ήταν ήδη γνωστή γύρω στο 1800.
Είναι ένα μικρό δέντρο που μοιάζει με θάμνο με αειθαλές φύλλωμα και φυτεύεται σε πάρκα για να τα αναζωογονεί το χειμώνα.
Ανάπτυξη: κοντός κορμός με θαμνώδη, κλειστή κόμη
Φύλλα: χειμωνιάτικα πράσινα, ελλειπτικά, μήκους έως δέκα εκατοστών, γυαλιστερά σκούρα πράσινα, παραμένουν στο δέντρο μέχρι την άνοιξη που βγάζει τους οφθαλμούς.
Άνθη: κιτρινοπράσινα σε μακρόστενα κατιόντα
Καρποί: σε πολλούς λεπτούς μίσχους, σε σχήμα βελανιδιού, μήκους περίπου δύο εκατοστών
Χαρακτηριστικά: αρκετά ανθεκτικό στον παγετό, πρώιμο φύτρωμα, επομένως ευαίσθητο στον όψιμο παγετό