- Fagus sylvatica
- Europa
Rodzaj
Fagus to łacińska nazwa buka. Najpiękniejsze i, wraz z dębem, najważniejsze drzewo lasów liściastych; do 400 lat. Rodzaj obejmuje dziesięć gatunków.
Liściaste, duże, okazałe, ponad 40-metrowe i szerokie drzewo leśne, parkowe, ogrodowe i krajobrazowe o wspaniałych walorach projektowych i ekologicznych.
Wysokie, gładkie, srebrnoszare pnie z potężnymi, mocnymi gałęziami podtrzymują zielony baldachim. Liście: całobrzegie, jajowatopiłkowane, długości od czterech do dziesięciu centymetrów, gładkie, jasnozielone, jesienią przebarwiające się na żółto-brązowo, długo utrzymują się na pędach aż do wiosny.
Celtowie rzeźbili w drewnie bukowym znaki/przepowiednie wyroczni. W Chinach buk został uwieczniony w mądrości wyroczni "Ching". Św. Hildegarda z Bingen używała drewna bukowego jako lekarstwa na skurcze, gorączkę i żółtaczkę, a popiół bukowy był stosowany w leczeniu wrzodów i ran u ludzi i zwierząt.
W języku potocznym powstało powiedzenie podczas burzy: "Powinieneś unikać dębów, uciekać przed świerkami, unikać wierzb, ale szukać buków".
Informacje o gatunku
Słowo sylvatica pochodzi z łaciny i oznacza należący do lasu lub zamieszkujący las. Nazwa buk czerwony odnosi się do czerwonawego koloru drewna.
Kwiaty : jednopienne, kwiaty męskie szypułkowe w okrągłych gronach; kwiaty żeńskie w dwójkach lub trójkach na tym samym drzewie, słupki wyprostowane z kolczastym kielichem owocowym
Owoce: trójkątne, brązowe, twarde łupiny w parach w kolczastym, pionowym kielichu owocowym z dobrze znanymi oleistymi nasionami, "orzeszkami bukowymi". Dostarczają one cennego oleju jadalnego
Wykorzystanie drewna: pierwszorzędne drewno opałowe i drewno wszelkiego rodzaju, do stolarki i ciesielstwa, mebli, parkietów, drewna budowlanego do wnętrz, przemysłu chemicznego, celulozy.
Charakterystyka: gatunek cienioznośny, a więc wrażliwy na upały, suszę, podmokłość, zanieczyszczenie powietrza i gleby, a zwłaszcza zagęszczenie gleby (obumieranie życia glebowego żyjącego w symbiozie z bukiem, a następnie drzewa), darń jest również "całunem drzewa" w obszarze okapu, oparzenia słoneczne, gdy pnie są odsłonięte.