Objawy i okres inkubacji
Jest to ostra choroba żołądkowo-jelitowa z biegunką i czasami silnymi wymiotami (często tryskającymi), której zwykle towarzyszy wyraźne złe samopoczucie, skurczowy ból brzucha, silne nudności, bóle głowy i mięśni.
Okres od zakażenia do wystąpienia choroby wynosi od dziesięciu godzin do dwóch dni. Objawy mogą być również łagodne i trwać od jednego do dwóch, maksymalnie czterech dni.
Zarażenie
Norowirusy są przenoszone przez kropelki (połykane doustnie), które są wytwarzane podczas wymiotów lub przez dotykanie przedmiotów lub powierzchni (np. klamek, kranów), które były dotykane przez osoby chore. W rezultacie wirusy mogą być przenoszone na żywność, jeśli higiena rąk jest niewystarczająca. Nawet spożycie kilku patogenów może prowadzić do infekcji.
Zakaźność jest najwyższa w okresie od wystąpienia objawów do co najmniej dwóch dni po ustąpieniu objawów klinicznych. Wydalanie wirusa trwa przez co najmniej osiem do dziesięciu dni po zakończeniu biegunki i może trwać do czterech tygodni.
Ze względów pragmatycznych Instytut Roberta Kocha zaleca pozostanie w domu przez kolejne dwa dni po wyzdrowieniu. Ponieważ po tym czasie nadal istnieje ryzyko infekcji - choć mniejsze - należy nadal przestrzegać starannej higieny sanitarnej i higieny rąk. Uzyskana w ten sposób odporność jest krótkotrwała (od kilku miesięcy do kilku lat), co oznacza, że można zarazić się ponownie i ponownie.
Choroba jest wysoce zaraźliwa! Patogeny są wydalane w dużych ilościach z wymiocinami i kałem i w pewnych okolicznościach mogą przetrwać w środowisku przez kilka tygodni.
Środki higieny
Środki dla pacjentów i ponowna zgoda
Personel w ośrodkach kultury
Uwagi dotyczące dezynfekcji powierzchni
Obowiązek zgłaszania zgodnie z § 34 ustawy o ochronie przed zakażeniami
Jeśli infekcje norowirusowe występują często, rodzice/ krewni powinni zostać o tym poinformowani w odpowiedni sposób. Z reguły należy spodziewać się wybuchu epidemii norowirusów w zimnych porach roku. Jeśli istnieje kliniczno-epidemiologiczne podejrzenie zakażenia norowirusem, należy wdrożyć niezbędne środki higieny jeszcze przed uzyskaniem wyników badań laboratoryjnych. Badanie próbki kału jest możliwe, ale nie obowiązkowe. Jeśli norowirusy zostały wykryte w jednym przypadku, dalsze badanie innych dzieci, które zachorowały w tym samym czasie, nie jest konieczne.
Ze względu na wysoki poziom zakaźności, ogniska choroby można kontrolować jedynie poprzez konsekwentne i całkowite przestrzeganie środków higieny. Należy poinformować właściwy organ ds. zdrowia (obowiązek zgłaszania ), który może udzielić porad i wsparcia.