- Fagus sylvatica 'Dawyck Purple'
- Ευρώπη
Γένος
Fagus είναι η λατινική ονομασία της οξιάς. Το πιο όμορφο και, μαζί με τη βελανιδιά, το σημαντικότερο δέντρο του φυλλοβόλου δάσους- ηλικίας έως 400 ετών. Το γένος περιλαμβάνει δέκα είδη.
Δέντρο φυλλοβόλο, μεγάλο, επιβλητικό, ύψους άνω των 40 μέτρων και πλάτους, για δάση, πάρκα, κήπους και τοπία με μεγάλες σχεδιαστικές και οικολογικές ιδιότητες.
Οι ψηλοί, λείοι, ασημί-γκρι κορμοί με τα πανίσχυρα ισχυρά κλαδιά στηρίζουν τον καταπράσινο θόλο. Στη βιονική, είναι "το πρότυπο του γοτθικού καθεδρικού ναού".
Τα φύλλα έχουν ολόκληρα περιθώρια, είναι αυγοειδή, μυτερά, μήκους 4 - 10 cm, λεία, ανοιχτοπράσινα, έχουν κίτρινο-καφέ φθινοπωρινό χρωματισμό και παραμένουν στον βλαστό μέχρι την άνοιξη.
Οι Κέλτες χάραζαν μαντικά σύμβολα/ρουνούς σε ξύλο οξιάς. Στην Κίνα, η οξιά έχει απαθανατιστεί στη μαντική σοφία "Ching". Η Αγία Hildegard von Bingen χρησιμοποιούσε το ξύλο οξιάς ως φάρμακο για κράμπες, πυρετό και ίκτερο, ενώ η τέφρα οξιάς χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία ελκών και πληγών σε ανθρώπους και ζώα.
Στην καθομιλουμένη, κατά τη διάρκεια καταιγίδων προέκυψε το ρητό: "Αποφύγετε τις βελανιδιές, αποφύγετε τις ερυθρελάτες, αποφύγετε τις ιτιές, αλλά αναζητήστε τις οξιές".
Πληροφορίες για το είδος
Fagus sylvatica 'Dawyck Purple'
Η λέξη sylvatica είναι λατινική και σημαίνει ότι ανήκει στο δάσος ή ότι κατοικεί στο δάσος.
Είναι αποτέλεσμα μετάλλαξης. Ερυθρόφυλλο, αυστηρά στυλοειδές. Βρέθηκε το 1964 σε δάσος κοντά στο Dawyck (Σκωτία) και εισήχθη από το φυτώριο Hesse. Μεσαίου μεγέθους, ύψους έως 25 μέτρων, αυστηρά όρθιο δέντρο με στενή, κιονοειδή κόμη, πλάτους τριών μέτρων και κυματιστά πλευρικά κλαδιά.
Φύλλα: κόκκινα, με ωοειδή αιχμή, μήκους έως δέκα εκατοστά.
Άνθη: μονογενή. Αρσενικά άνθη σε σφαιρικές συστάδες πάνω στους βλαστούς. Θηλυκά άνθη δίφυλλα.
Καρποί: τριγωνικά, καφέ σκληρά κελύφη ανά ζεύγη σε ακανθώδη, όρθια καρποφόρα κύπελλα με τους γνωστούς ελαιώδεις σπόρους, τα "beechnuts". Παρέχουν πολύτιμο βρώσιμο έλαιο.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: Τα στυλοειδή δέντρα είναι δημιουργικά, αναζωογονητικά στοιχεία του τοπίου με τις στρογγυλές κόμες τους, όπως για παράδειγμα τα σφενδάμια και ο οριζόντιος κέδρος του Λιβάνου. Αυτό το αποτέλεσμα φαίνεται στη θέα από το κάστρο Godesburg των πάρκων του κέντρου της πόλης και των όχθεων του Ρήνου που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της ρομαντικής περιόδου του Ρήνου.