24.10.2018 έως 31.3.2019 στο Ernst Moritz Arndt House

Μια έκθεση του Stadtmuseum Bonn για την πανεπιστημιακή ζωή της Βόννης και την κοινωνία της Βόννης κατά τις πρώτες δεκαετίες του πρωσικού Πανεπιστημίου του Ρήνου, που ιδρύθηκε το 1818 - την οποία σχεδίασε και επιμελήθηκε η Dr Ingrid Bodsch σε συνεργασία με την Dr Ursula Brandis.

Βιογραφίες φοιτητών που έγιναν αργότερα διάσημοι μιλούν για τις διεγερτικές κοινωνίες στα σπίτια των καθηγητών της Βόννης. Γνωρίζουμε πόσο καιρό αλληλογραφούσε ο Friedrich Nietzsche με τη Sophie Ritschl μετά το έτος σπουδών του στη Βόννη, και δεν είναι ασυνήθιστο να διαβάζουμε για την ευχαρίστηση των όμορφων νεαρών φοιτητών για τις γοητευτικές νεαρές συζύγους των συχνά πολύ μεγαλύτερων καθηγητών τους. Αυτό ήταν προφανώς ένα φαινόμενο που απαντούσε σε πολλά πανεπιστήμια, το οποίο ο E.T.A. Hoffmann μπόρεσε να απεικονίσει τόσο καλά στο έργο του "Lebensansichten des Katers Murr". Είναι σπανιότερο να ακούει κανείς για τις δραστηριότητες των συζύγων των καθηγητών της Βόννης σε κοινωνικές οργανώσεις και στη συνέχεια να εκπλήσσεται που όχι μόνο κάθονταν στο διοικητικό συμβούλιο, αλλά συμμετείχαν και πολύ ενεργά.

Τα στοιχεία αυτά καθιστούν εύκολο να υποθέσουμε ότι ο ρόλος τους στην κοινωνική ζωή της Βόννης ήταν πολύ μεγαλύτερος από ό,τι έχει λάβει υπόψη της η πανεπιστημιακή ιστοριογραφία, η οποία μέχρι σήμερα έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο αποκλειστικά ανδρικό προσωπικό του πανεπιστημίου και στους αποκλειστικά άνδρες φοιτητές του κατά τον 19ο αιώνα.

Χάρη στην περιουσία των οικογενειών καθηγητών Brandis και Hasse, η οποία βρίσκεται ακόμη στην κατοχή της οικογένειας, το Stadtmuseum Bonn κατάφερε να αναβιώσει την εντύπωση ενός σαλονιού στο σπίτι ενός καθηγητή της Βόννης κατά το πρώτο μισό του 19ου αιώνα - και όχι μόνο στο μοναδικό σωζόμενο σπίτι καθηγητή της Βόννης από αυτή την περίοδο. Εκτός από τις επεξεργασμένες πηγές, μπόρεσε επίσης να αξιοποιήσει αδημοσίευτα μέχρι σήμερα οικογενειακά χρονικά, επιστολές και ημερολογιακές εγγραφές της Caroline Brandis, το γένος Hausmann, και της Caecilia Hasse, το γένος Poelchau.

Αυτό κατέστη εφικτό χάρη στη δρα Ursula Brandis, η οποία επί σειρά ετών αφιέρωσε τον εαυτό της στην εκτεταμένη κληρονομιά από την οικογένεια του εκλιπόντος συζύγου της δρα Henning Brandis (1916-2004). Ο Henning Brandis εργάστηκε ως τακτικός καθηγητής ιατρικής μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης από το 1967. Ήταν εγγονός του Sir Dietrich και της Lady Katharina Brandis, το γένος Hasse, και δισέγγονος του καθηγητή φιλοσοφίας της Βόννης Christian August Brandis και της συζύγου του Caroline Brandis, το γένος Hausmann, η βίλα των οποίων (βλ. φωτογραφία) βρισκόταν σε άμεση γειτνίαση με το σπίτι των φίλων τους, της οικογένειας Arndt, και κοντά στο Alter Zoll.