- Tilia x intermedia
- Ευρώπη, Ασία, Βόρεια Αμερική, Μεξικό
Γένος
Tilia είναι η παλιά ρωμαϊκή ονομασία της φλαμουριάς.
Φυλλοβόλο, επιβλητικό δέντρο λεωφόρων και πάρκων, τελικό ύψος περίπου 40 μέτρα, περίπου 50 είδη. Το πρώτο "δέντρο εθνικής κληρονομιάς" στη Γερμανία είναι η πυκνή θερινή φλαμουριά από το Heede στο Emsland. Υπολογίζεται ότι είναι 600 έως 800 ετών και έχει περιφέρεια κορμού 17 μέτρα. Η φλαμουριά μπορεί να φτάσει τα 1.000 χρόνια ζωής.
Ειδικά χαρακτηριστικά: Καρποί με καρύδια, αρωματικά άνθη.
Η φλαμουριά είναι δέντρο με μεγάλες ευεργετικές επιδράσεις: ανθεκτικό στη βιομηχανία, βαθύ ρίζωμα, σταθεροποιητής εδάφους, φίλτρο αέρα, βοσκότοπος μελισσών, μελιτώδες, ανεκτικό στο κλάδεμα, φαρμακευτικό και καλλωπιστικό δέντρο, "κόλπο" εξάτμισης μέσω των τριχών της τσόχας και στροφή της στενής πλευράς του φύλλου προς τον ήλιο.
Μυθολογία: Από την αρχαιότητα, η φλαμουριά συμβολίζει τη φλαμουριά του χωριού και της αυλής και θεωρείται σύμβολο δικαιοσύνης, αγάπης, ειρήνης και πατρίδας καθώς και τόπος κοινότητας. Είναι σταθερά εδραιωμένη σε θρύλους, παραμύθια και τραγούδια, π.χ. στο "έπος του Ζίγκφριντ" και στο τραγούδι "Am Brunnen vor dem Tore" και σε πολλά άλλα.
Πληροφορίες για το είδος
Η Tilia x intermedia, γνωστή και ως bastard lime, είναι υβρίδιο της Tilia cordata x Tilia platyphyllos.
Ανάπτυξη: μεγάλο δέντρο δρόμων και πάρκων με ύψος έως 40 μέτρα και πλάτος κόμης έως 30 μέτρα, κωνικό, έντονα τοξωτό.
Φλοιός: λείος, ερυθροκάστανος έως λαδοπράσινος, αργότερα κατά μήκος σχισμένος.
Φύλλα: καρδιόσχημα, μήκους έως 10 εκατοστών, σκουροπράσινα, με κίτρινο φθινοπωρινό χρωματισμό.
Άνθη: κίτρινα, 3 - 7 άνθη σε μίσχους μήκους έως 7 cm, σε κρεμαστές ομπρέλες, αρωματικά.
Καρποί: σφαιρικοί, σκληρόσαρκοι, με σκληρό κέλυφος σε μίσχους μήκους έως 7 cm και 2 φυλλάρια (ιπτάμενες προπέλες).
Χαρακτηριστικά: ανθεκτικό στον παγετό, ανθεκτικό στον άνεμο, ανθεκτικό στα αστικά κλίματα, υπό όρους ανθεκτικό στην ξηρασία.
Χρήση ξύλου: Μαλακή ξυλεία, ιδανική για έπιπλα, μοντέλα, ξυλογλυπτική και τόρνευση.
Θεραπείες: Αιθέρια έλαια, τανίνες και πικρές ουσίες μπορούν να εξαχθούν από τα άνθη, τα φύλλα, το φλοιό και το φλοιό. Λέγεται ότι έχουν αντιπυρετική και αντισπασμωδική δράση στα κρυολογήματα, ανακουφίζουν από δερματικές παθήσεις, ερεθισμό των βλεννογόνων, ρευματισμούς, παθήσεις του στομάχου, του ήπατος, της χοληδόχου κύστης και της σπλήνας και βοηθούν στην επούλωση πληγών. Το τσάι από άνθη ασβέστη χρησιμοποιείται ευρέως ως γενικό οικιακό φάρμακο.