1.10.2014 έως 25.1.2015 στο Ernst Moritz Arndt House

Μια έκθεση που διοργανώθηκε από το Stadtmuseum της Βόννης με αφορμή την 200ή επέτειο από το Συνέδριο της Βιέννης και τη συνακόλουθη ενσωμάτωση της Ρηνανίας στο Βασίλειο της Πρωσίας.

Μέσα σε λίγες μόνο δεκαετίες, η Βόννη άλλαξε τρεις φορές την εθνικότητά της μέσα σε 20 χρόνια χωρίς να φταίει η ίδια. Για αιώνες, η πόλη ανήκε στο Εκλεκτοράτο της Κολωνίας, του οποίου η Βόννη ήταν επίσημα κατοικία από το 1597, και συνεπώς στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Δύο χρόνια αφότου ο νεαρός μουσικός της αυλής της Βόννης Λούντβιχ βαν Μπετόβεν έφυγε για περαιτέρω εκπαίδευση στη Βιέννη, ο εργοδότης του και κυρίαρχος εκλέκτορας Μαξιμίλιαν Φραντς της Αυστρίας εγκατέλειψε επίσης τη Βόννη για πάντα στις 3 Οκτωβρίου 1794. Διέφυγε από τα πλησιάζοντα γαλλικά επαναστατικά στρατεύματα, τα οποία κατέλαβαν τη Βόννη πέντε ημέρες αργότερα χωρίς μάχη.

Παρόλο που η Εκλεκτορική Κολωνία συνέχισε τυπικά να υφίσταται μέχρι τον θάνατο του Μαξιμιλιανού Φραγκίσκου στις 27 Ιουλίου 1801, στην πραγματικότητα οι Γάλλοι παρέμειναν οι νέοι κύριοι στη Βόννη και στη Ρηνανία, τα εδάφη της οποίας στην αριστερή όχθη του Ρήνου ανήκαν στη Γαλλική Δημοκρατία μέχρι το 1814 και στη Γαλλική Αυτοκρατορία από το 1804 μετά τις Ειρήνες του Κάμπο Φόρμιο το 1797 και της Λουνεβίλ το 1801, οι οποίες προέβλεπαν επίσης την κατάργηση όλων των πρώην εκκλησιαστικών κυριαρχιών και την εκκοσμίκευση όλων των εκκλησιαστικών κτημάτων.

Μετά την πτώση του Ναπολέοντα, το Συνέδριο της Βιέννης από τις 18 Σεπτεμβρίου 1814 έως τις 9 Ιουνίου 1815, το οποίο αποτέλεσε την ιδανική πλατφόρμα για τις ευκαιρίες του ίδιου του Μπετόβεν να δώσει παραστάσεις, οδήγησε στην πολιτική και εδαφική αναδιοργάνωση της Ευρώπης. Η ίδια η Βόννη και η Ρηνανία δεν είχαν καμία επιρροή ή αποφασιστική δύναμη στις διαπραγματεύσεις. Σχεδόν επιβλήθηκαν στον βασιλιά Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄ της Πρωσίας ως αντιστάθμισμα από τις άλλες δυνάμεις που κάθονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Βιέννη. Ο λόγος ήταν ότι η Αυστρία και η Αγγλία ειδικότερα αρνήθηκαν την επιθυμία της Πρωσίας να ενσωματώσει το Βασίλειο της Σαξονίας και προτίμησαν να δουν την Πρωσία ως ισχυρό ρυθμιστικό στοιχείο στα σύνορα με τη Γαλλία, τα οποία είχαν αποκατασταθεί στα σύνορα του 1789.

Στις 15 Μαΐου 1815, απουσία του βασιλιά, η Ρηνανία απέδωσε φόρο τιμής στην πρωσική κυριαρχία στο Άαχεν. Η Πράξη του Κογκρέσου υπογράφηκε στη Βιέννη στις 8 Ιουνίου 1815. Από το σημείο αυτό και μετά, η Βόννη ανήκε στο Βασίλειο της Πρωσίας.