Σύμφωνα με τον νόμο περί υδάτινων πόρων, όλα τα υδάτινα σώματα πρέπει να διατηρούνται σε καλή κατάσταση ή να αναπτύσσονται προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτός είναι και ο βασικός στόχος της κοινοτικής οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα. Οι βασικές βιολογικές και χημικές παράμετροι είναι καθοριστικές για την αξιολόγηση ενός υδάτινου σώματος. Ελλείψεις υπάρχουν κυρίως στα δομικά και φυσικά χαρακτηριστικά. Η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα περιλαμβάνει επίσης προστατευόμενες περιοχές, οι οποίες χρησιμεύουν είτε για την προστασία των ίδιων των υδάτινων σωμάτων είτε για τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων και των ειδών που εξαρτώνται από το νερό.

Οι εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν όλες τις κατασκευές και τα μέτρα που ενδέχεται να έχουν αντίκτυπο στην εκροή του υδατορεύματος. Οι φυτεύσεις και οι επιχωματώσεις μπορούν να συμπεριληφθούν και απαιτούν άδεια σύμφωνα με την υδατική νομοθεσία από την ΕΕΥ. Κατά κανόνα, οι κατασκευές δεν μπορούν να ανεγερθούν εντός μιας λωρίδας πλάτους πέντε μέτρων από την κορυφή της όχθης ενός υδατορεύματος.

Η λανθασμένη αποθήκευση υλικών (π.χ. πράσινα απόβλητα, σωροί κομπόστ) κοντά σε υδάτινα σώματα μπορεί να οδηγήσει σε ρύπανση και συνεπώς σε επιζήμιες αλλαγές στο υδάτινο σώμα λόγω πλημμυρικών φαινομένων, μεταξύ άλλων.

Η χρήση υδάτινων σωμάτων χωρίς άδεια σύμφωνα με την υδατική νομοθεσία ή η κατασκευή εγκαταστάσεων μέσα, πάνω, πάνω και κάτω από επιφανειακά ύδατα χωρίς άδεια σύμφωνα με την υδατική νομοθεσία συνιστούν επίσης παραβάσεις της υδατικής νομοθεσίας, οι οποίες μπορούν να τιμωρηθούν με πρόστιμα.

Για τη χρήση των υδάτινων σωμάτων απαιτείται προηγούμενη αίτηση για άδεια βάσει της νομοθεσίας περί υδάτων. Οι χρήσεις νερού περιλαμβάνουν απορρίψεις, απολήψεις νερού, ταμιευτήρες και απομάκρυνση στερεών ουσιών.

Το σχέδιο ανάπτυξης των ρεμάτων (ΣΑΡ) που εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο το 1989 περιλαμβάνει περιγραφή των χαρακτηριστικών χαρακτηριστικών καθενός από τα 47 ρέματα, όπως ο σχεδιασμός και η χρήση των πρανών, η διαμόρφωση της κοίτης και τα μέτρα ανάπτυξης.

Οι σημαντικότεροι στόχοι του σχεδίου ανάπτυξης των ρεμάτων είναι το άνοιγμα και ο σχεδόν φυσικός σχεδιασμός των ρεμάτων και το πρασίνισμα των ρεμάτων. Επιπλέον, για ορισμένα ρέματα συνιστώνται λωρίδες προστασίας των υδάτων (ρυθμιστικές ζώνες) προς τις γειτονικές γεωργικές εκτάσεις.

Το κύριο καθήκον του σχεδίου ανάπτυξης των ρεμάτων είναι η ολοκληρωμένη προστασία των οικολογικά πολύτιμων περιοχών των ρεμάτων στην αστική περιοχή της Βόννης. Τα συγκεκριμένα μέτρα προστασίας δεν περιορίζονται μόνο στο σώμα του ρέματος, αλλά περιλαμβάνουν και τη συνοδευτική πεδιάδα πλημμύρας.

Η επαναφυσιοποίηση των ρεμάτων αποσκοπεί στην επίτευξη μιας κατάστασης υδατορέματος που θα είχε αναπτυχθεί με φυσικό τρόπο χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Η κατάσταση αυτή τεκμηριώνεται στις λεγόμενες κατευθυντήριες αρχές.

Το καθήκον της ανάπτυξης και της συντήρησης σχεδόν φυσικών υδατορεμάτων είναι να διασφαλιστεί ότι οι ανθρώπινες απαιτήσεις από το υδατόρευμα ικανοποιούνται με την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο οικοσύστημα. Μέτρα αυτού του είδους περιγράφονται στις "Κατευθυντήριες γραμμές για τη σχεδόν φυσική ανάπτυξη και συντήρηση των υδατορεμάτων στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία" (Μπλε κατευθυντήριες γραμμές (Ανοίγει σε νέα καρτέλα)).