Τον 19ο αιώνα υπήρχαν δύο νεκροταφεία στο Oberkassel. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα υπήρχε ένα νεκροταφείο στο προαύλιο της καθολικής εκκλησίας της Αγίας Σεσίλια. Στα νότια του μεταγενέστερου δημαρχείου του Oberkassel, οι αξιωματούχοι της μεταρρυθμισμένης εκκλησίας θάφτηκαν γύρω από το παλιό προτεσταντικό παρεκκλήσι (1683) στο προτεσταντικό ενοριακό νεκροταφείο. Κοντά στο σπίτι του, ο βιομήχανος Gabriel Adrian του Oberkassel είχε δωρίσει ένα μικρό οικόπεδο ως νεκροταφείο για τους Προτεστάντες. Από το 1855 έως το 1888, αυτό χρησιμοποιήθηκε ως χώρος ταφής, καθώς υπήρξε διαμάχη μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών για την ταφή των Προτεσταντών στο καθολικό νεκροταφείο. Πολλοί Προτεστάντες εργάζονταν στην εξόρυξη λιγνίτη και βασάλτη, στη βιομηχανία σκυροδέματος και στο αλουμινοποιείο στο Oberkassel και στη γύρω περιοχή. Καθώς η χωρητικότητα του ενοριακού νεκροταφείου των Προτεσταντών είχε εξαντληθεί, η προτεσταντική ενορία απέκτησε το 1888 τη γη στην οδό Langemarckstraße για ένα νέο νεκροταφείο, το οποίο αναβαθμίστηκε σε ενοριακό νεκροταφείο το 1905. Τα ομολογιακά νεκροταφεία έκλεισαν στη συνέχεια.

Το νεκροταφείο υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έχασε μεγάλο μέρος της αρχικής του εμφάνισης. Το Oberkassel αποτελούνταν από διάφορες επιμέρους κοινότητες όπως Berghoven, Hosterbach, Römlinghoven, Ober- και Niederdollendorf και Heister- bacherrott. Το 1969 πραγματοποιήθηκε μια δημοτική αναδιοργάνωση με διάφορες ενσωματώσεις και άλλη μια τη δεκαετία του 1980. Το προτεσταντικό νεκροταφείο στο παρεκκλήσι έκλεισε επίσημα μόλις το 1983. Ένα παρεκκλήσι που χρονολογείται από το 1959 βρίσκεται στο κέντρο του νεκροταφείου- το προηγούμενο κτίριο κατεδαφίστηκε και αντικαταστάθηκε από την απλή αρχιτεκτονική των δεκαετιών του 1950 και 1960.

Στο νεκροταφείο υπάρχουν μερικοί αξιόλογοι τάφοι. Η οικογένεια Adrian έχει τυπικούς προτεσταντικούς τάφους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν από το ιδιωτικό προτεσταντικό νεκροταφείο. Χαρακτηρίζονται από κλασικιστικές μορφές και ενεπίγραφα βιβλικά αποσπάσματα και είναι από τους παλαιότερους τάφους στο νεκροταφείο. Οι τάφοι των οικογενειών Hüser και Kalkuhl/Heel, από την άλλη πλευρά, αποτελούν σημαντικά σύγχρονα ντοκουμέντα. Υπάρχουν επίσης λιγότερο περίτεχνα σχεδιασμένοι τάφοι, όπως εκείνοι των οικογενειών Carstanjen και Hennicke με περιφράξεις από πλέγμα και πέτρες με βάθρο.